मी आठवड्यापूर्वी काही छायाचित्रे ब्लॉग वर टाकली होती आणि त्यासाठी मतदानाची सोय केली होती.
सर्वात जास्त मते चंद्राला मिळाली आहेत.
पण हि सर्व छायाचित्रे सुर्याची आहेत.
आहे की नाही निसर्गाची मजा!!
मतदान करण्याबद्दल धन्यवाद.
Tuesday, September 18, 2007
Tuesday, September 11, 2007
चंद्र आणि सुर्य
Monday, August 20, 2007
एच-४ मरठी मुलींचे मंडळ ऑनलाइन स्पर्धा - ४


आपल्याला स्वातंत्र्य मिळुन ६० वर्ष पुर्ण झाली.
हि स्पर्धा होती आपल्या तिरंग्याला आदर देण्यासाठी.
आपला भारत देश हा शेतीप्रधान देश असल्याने मला सर्वात पहिले मनात आले ते ह्या मातीत पिकणारे धान्य.
म्हणुन मी विविध धान्य वापरुन तिरंगा तयार केला.
वापरलेली धान्य :
१. मसुर दाळ,
२. साबुदाणा,
३. हिरवी मुगाची दाळ,
४. राजमा,
५. मटकी
Friday, August 10, 2007
एच-४ मरठी मुलींचे मंडळ ऑनलाइन स्पर्धा - ३
विषय - आई
आई----आई हे नातं म्हणजे एक अद्वितिय भेट आहे देवाकडुन. देवाने स्वत: ची replacement म्हणुन आई बनवली. आई मधे आपल्याला सर्व इतर नाती भेटतात. माझी सर्वात खास मैत्रिणच आहे आई. शाळेत, कॉलेज ला असताना सर्व काही सांगायचे मी आईला. आणि आताही काही सांगावेसे वाटले की आईचीच आठवण येते.
खरं सांगु का? आपल्या सर्वांच्या आयुष्यात कोणीतरी खास व्यक्ती असतो ज्याला आपण Idol म्हणतो आणि त्यासारखे आपण बनायचा प्रयत्न्य करतो. माझ्यासाठी ते व्यक्तीमत्व आई आहे.
मला तर कधी कधी वाटते आई फ़क्त आपल्या मुलांसाठी जगते. माझ्या जिवनातील काही क्षण तुम्हाला सांगावेसे वाटतात.
*******************************************************
माझे बाबा मी ६ वीत असताना वारले. त्यांना कर्करोग होता. मला तेव्हा जास्त काही कळायचे नाही पण आता विचार सुद्धा करवत नाही की आईने सगाळे कसे सांभाळले असेल. कारण मी आणि माझा भाऊ दोघे लहान होतो. खरं सांगु तर मला Leukemia चा अर्थ सुद्धा माहित नव्हता. आम्हाला एका नातेवाईकांकडे ठेऊन आई, बाबांना घेऊन hospital मधे जायची.
आणि बाबांनंतरही तिने आम्हाला कसे सांभाळले ते तिलाच माहीत. कारण आई ने कधी नोकरी केली नव्हती. Graduation पण पुर्ण नव्हते झाले. टंकलेखन शिकुन तिने मात्र रु. ६०० पगारावर टंकलेखकाची नोकरी केली. बाबा Government मधे होते त्यामुळे उशिरा क असेना ३ वर्षांनंतर आई ला Govt. मधे cleark ची नोकरि मिळाली. पण त्यासाठी सुद्धा तीला खुप त्रास झाला.
पण घराबाहेर पाय नं ठेवलेल्या महिलेने एवढे सगळे करणे म्हणजे....
आणि त्यात परत काही सासरकडुन कौटुंबिक त्रास होतेच. आईच्या सासरी सगळी फ़ाळणी झाली होती आणि ते आई ला काहिच द्यायला तयार नव्हते. ते म्हणते होते कि आम्ही रश्मी च्या लग्नाचा खर्च करु ना तुम्ही कशाल काळजी करताय वहिनी. मी तेव्हा फ़क्त १३-१४ वर्षाची म्हणजे कमीत कमी ७-८ वर्ष तरी होती अजुन. आणि त्यांचा काय भरोसा की की देतीलच की नाही ते. आईला गरज तर तेव्हा होती ना... आमचे शिक्षण करायचे होते आजुन.
आता माझ्या लग्नाच्या वेळेस तेच झाले ज्याचा संशय होता. काका काहिही मदत करायला तयार नव्हते.
त्यासाठी आई काका-काकुंच्या घरात काही दिवस राहीली होती. मी एक दिवस गेले आणि मी आई ला म्हटले "कशी काय रहातेय तु?" कारण कोणीही एक अक्षरही बोलात नव्हते आमच्याशी घरात. आई सोबत असुनही मी एका दिवसात रडवेली झाले आणि आई एका आठवड्यापासुन एकटि रहात होती तिथे. कशासाठी फ़क्त माझ्यासाठी. लग्नाला नाही म्हटले तरी पुष्कळ खर्च होतोच. आणि तोच एक शेवटचे कारण होते आईकडे तिचा हक्क मागायचा. तुम्हाला विश्वास नाही होणार मी हातावर ओली मेंधी घेउन लग्नाच्या आदल्या दिवशी दुकानात दागिने विकत घ्यायला गेले होते.
हे सर्व आई ने कोणासाठी केले? तिच्यासाठी नाही फ़क्त माझ्यासाठी.
आणि एवढे सर्व घडुनही एकही वाईट शब्द नाही त्या लोकांबद्दल.
*******************************************************
तसे बघायला गेले तर माझे सासर फ़क्त एक स्टेशन दुर आहे..ड़ोंबिवली- कल्याण. पण आता अमेरिकेत आल्यावर काय फ़ायदा एवढे जवळ सासर असुन. दर शनिवारी आई माझ्या फोनची वाट बघत असते. थोडा जरी उशिर झाला की लगेच विचार सुरु होतात तिच्या मनात. काय झाले असेल? बेरे नसेल वाटत का? बाहेर गेले असतील? मग फ़ोन आल्या आल्या प्रश्न सुरु "बेटा काय झाले? उशिर का झाला? बरे नाही वाटत अहे का? मी अताच ISD मधे जाउन तुला फोने लावणार होते."
मला आठवते संध्याकाळी घरी आल्यावर आम्ही टेबलवर बसुन खुप गप्पा मारयचो. मला त्याची खुप आठ्वण येते. पुर्ण दिवसभर काय काय झाले ते एक्मेकींना सांगायचो. आणि एवढे थकून आल्यावर सुद्धा ति पुर्ण स्वयंपाक करायची. मी लग्नानंतर अजुन एकदापण नाही गेले भारतात परत. पण मी ठरवले आहे, जेव्हा पण जाईल जेवढे दिवस आईकडे असेल तिला एकही दिवस स्वयंपाक नाही करु देणार. कीती आराम मिळेल ना तिला...
कीतीही लवकर आपल्याला बाहेर निघायचे असेल तरीही मझ्या आधी उठुन डबा तयार करायची. इथे आपण एकटे असलो की स्वयंपाक करायचा कंटाळा करतो तेव्हा आई चे शब्द कानात ऐकू येतात "बेटा टेबल वर सगळं झाकुन ठेवलय, गरम करुन दुपारी वेळेवर जेउन घे."
आता सुद्धा फोनवर आई चे पहिले शब्द हेच असतात "सोनु कशी आहेस बेटा?" आणि माझे "हेलो शोनु, तु कशी आहेस? मी ठीक आहे"
बरोबर वाचले तुम्ही. मी सुद्धा आईला शोनु म्हणते. खरे साग़ु तर मी आई ला आई, मम्मी, मम्मा, शोनु, अम्मा ह्यापैकी कोणत्याही नावाने बोलवते. कोणत्याही नावाने हाक मारले तरी आई शब्दाचा अर्थ नाही बदलणार.
आपल्याला थोडेजरी बरे वाटत नसेल तर रात्रंदिवस जागुन आपली काळजी घेते ती आईच.
आपले मन उदास असेल तर उत्साह देते ती आईच.
तिला कीतीही बरे नसेल वाटत तरी आपले सर्व करते ती आईच.
आईच्या पवलांवर पाऊल ठेउन चालायचा प्रयत्न्य करु शकते मी फ़क्त.
एक सुंदर कविता आहे आईवर...
"आई शब्दातच सर्व काही सामावलं आहे
आई शब्दापुढं सर्व शब्द खुंटतात...
अडखळुन पडतात... अपुरे पडतात...
जुन्या आठवणीत जातो तेव्हा तुझे आईपण आठवते...
शब्दांनी वर्णन न करता येण्यासारखे...
हृदयातील भावना ओथंबुन वाहतात
त्या आईपणाने चिंब भिजलेल्य असतात
मनाच्या घसरगुंडीवरुन घरंगळतात
आठवणी फुलं होउन पडतात
भुतकाळात जमा होतात
कधीच नं कोमेजणारी ही फ़ुलं
आम्हाला साठ्वून ठेवायची आहेत
मनात... हृदयात...
त्या साठवण्या इतपत आम्हाला अफ़ाट शक्ती दे
ईश्वरचरणी हिच प्रर्थना..."
आई----आई हे नातं म्हणजे एक अद्वितिय भेट आहे देवाकडुन. देवाने स्वत: ची replacement म्हणुन आई बनवली. आई मधे आपल्याला सर्व इतर नाती भेटतात. माझी सर्वात खास मैत्रिणच आहे आई. शाळेत, कॉलेज ला असताना सर्व काही सांगायचे मी आईला. आणि आताही काही सांगावेसे वाटले की आईचीच आठवण येते.
खरं सांगु का? आपल्या सर्वांच्या आयुष्यात कोणीतरी खास व्यक्ती असतो ज्याला आपण Idol म्हणतो आणि त्यासारखे आपण बनायचा प्रयत्न्य करतो. माझ्यासाठी ते व्यक्तीमत्व आई आहे.
मला तर कधी कधी वाटते आई फ़क्त आपल्या मुलांसाठी जगते. माझ्या जिवनातील काही क्षण तुम्हाला सांगावेसे वाटतात.
*******************************************************
माझे बाबा मी ६ वीत असताना वारले. त्यांना कर्करोग होता. मला तेव्हा जास्त काही कळायचे नाही पण आता विचार सुद्धा करवत नाही की आईने सगाळे कसे सांभाळले असेल. कारण मी आणि माझा भाऊ दोघे लहान होतो. खरं सांगु तर मला Leukemia चा अर्थ सुद्धा माहित नव्हता. आम्हाला एका नातेवाईकांकडे ठेऊन आई, बाबांना घेऊन hospital मधे जायची.
आणि बाबांनंतरही तिने आम्हाला कसे सांभाळले ते तिलाच माहीत. कारण आई ने कधी नोकरी केली नव्हती. Graduation पण पुर्ण नव्हते झाले. टंकलेखन शिकुन तिने मात्र रु. ६०० पगारावर टंकलेखकाची नोकरी केली. बाबा Government मधे होते त्यामुळे उशिरा क असेना ३ वर्षांनंतर आई ला Govt. मधे cleark ची नोकरि मिळाली. पण त्यासाठी सुद्धा तीला खुप त्रास झाला.
पण घराबाहेर पाय नं ठेवलेल्या महिलेने एवढे सगळे करणे म्हणजे....
आणि त्यात परत काही सासरकडुन कौटुंबिक त्रास होतेच. आईच्या सासरी सगळी फ़ाळणी झाली होती आणि ते आई ला काहिच द्यायला तयार नव्हते. ते म्हणते होते कि आम्ही रश्मी च्या लग्नाचा खर्च करु ना तुम्ही कशाल काळजी करताय वहिनी. मी तेव्हा फ़क्त १३-१४ वर्षाची म्हणजे कमीत कमी ७-८ वर्ष तरी होती अजुन. आणि त्यांचा काय भरोसा की की देतीलच की नाही ते. आईला गरज तर तेव्हा होती ना... आमचे शिक्षण करायचे होते आजुन.
आता माझ्या लग्नाच्या वेळेस तेच झाले ज्याचा संशय होता. काका काहिही मदत करायला तयार नव्हते.
त्यासाठी आई काका-काकुंच्या घरात काही दिवस राहीली होती. मी एक दिवस गेले आणि मी आई ला म्हटले "कशी काय रहातेय तु?" कारण कोणीही एक अक्षरही बोलात नव्हते आमच्याशी घरात. आई सोबत असुनही मी एका दिवसात रडवेली झाले आणि आई एका आठवड्यापासुन एकटि रहात होती तिथे. कशासाठी फ़क्त माझ्यासाठी. लग्नाला नाही म्हटले तरी पुष्कळ खर्च होतोच. आणि तोच एक शेवटचे कारण होते आईकडे तिचा हक्क मागायचा. तुम्हाला विश्वास नाही होणार मी हातावर ओली मेंधी घेउन लग्नाच्या आदल्या दिवशी दुकानात दागिने विकत घ्यायला गेले होते.
हे सर्व आई ने कोणासाठी केले? तिच्यासाठी नाही फ़क्त माझ्यासाठी.
आणि एवढे सर्व घडुनही एकही वाईट शब्द नाही त्या लोकांबद्दल.
*******************************************************
तसे बघायला गेले तर माझे सासर फ़क्त एक स्टेशन दुर आहे..ड़ोंबिवली- कल्याण. पण आता अमेरिकेत आल्यावर काय फ़ायदा एवढे जवळ सासर असुन. दर शनिवारी आई माझ्या फोनची वाट बघत असते. थोडा जरी उशिर झाला की लगेच विचार सुरु होतात तिच्या मनात. काय झाले असेल? बेरे नसेल वाटत का? बाहेर गेले असतील? मग फ़ोन आल्या आल्या प्रश्न सुरु "बेटा काय झाले? उशिर का झाला? बरे नाही वाटत अहे का? मी अताच ISD मधे जाउन तुला फोने लावणार होते."
मला आठवते संध्याकाळी घरी आल्यावर आम्ही टेबलवर बसुन खुप गप्पा मारयचो. मला त्याची खुप आठ्वण येते. पुर्ण दिवसभर काय काय झाले ते एक्मेकींना सांगायचो. आणि एवढे थकून आल्यावर सुद्धा ति पुर्ण स्वयंपाक करायची. मी लग्नानंतर अजुन एकदापण नाही गेले भारतात परत. पण मी ठरवले आहे, जेव्हा पण जाईल जेवढे दिवस आईकडे असेल तिला एकही दिवस स्वयंपाक नाही करु देणार. कीती आराम मिळेल ना तिला...
कीतीही लवकर आपल्याला बाहेर निघायचे असेल तरीही मझ्या आधी उठुन डबा तयार करायची. इथे आपण एकटे असलो की स्वयंपाक करायचा कंटाळा करतो तेव्हा आई चे शब्द कानात ऐकू येतात "बेटा टेबल वर सगळं झाकुन ठेवलय, गरम करुन दुपारी वेळेवर जेउन घे."
आता सुद्धा फोनवर आई चे पहिले शब्द हेच असतात "सोनु कशी आहेस बेटा?" आणि माझे "हेलो शोनु, तु कशी आहेस? मी ठीक आहे"
बरोबर वाचले तुम्ही. मी सुद्धा आईला शोनु म्हणते. खरे साग़ु तर मी आई ला आई, मम्मी, मम्मा, शोनु, अम्मा ह्यापैकी कोणत्याही नावाने बोलवते. कोणत्याही नावाने हाक मारले तरी आई शब्दाचा अर्थ नाही बदलणार.
आपल्याला थोडेजरी बरे वाटत नसेल तर रात्रंदिवस जागुन आपली काळजी घेते ती आईच.
आपले मन उदास असेल तर उत्साह देते ती आईच.
तिला कीतीही बरे नसेल वाटत तरी आपले सर्व करते ती आईच.
आईच्या पवलांवर पाऊल ठेउन चालायचा प्रयत्न्य करु शकते मी फ़क्त.
एक सुंदर कविता आहे आईवर...
"आई शब्दातच सर्व काही सामावलं आहे
आई शब्दापुढं सर्व शब्द खुंटतात...
अडखळुन पडतात... अपुरे पडतात...
जुन्या आठवणीत जातो तेव्हा तुझे आईपण आठवते...
शब्दांनी वर्णन न करता येण्यासारखे...
हृदयातील भावना ओथंबुन वाहतात
त्या आईपणाने चिंब भिजलेल्य असतात
मनाच्या घसरगुंडीवरुन घरंगळतात
आठवणी फुलं होउन पडतात
भुतकाळात जमा होतात
कधीच नं कोमेजणारी ही फ़ुलं
आम्हाला साठ्वून ठेवायची आहेत
मनात... हृदयात...
त्या साठवण्या इतपत आम्हाला अफ़ाट शक्ती दे
ईश्वरचरणी हिच प्रर्थना..."
एच-४ मरठी मुलींचे मंडळ ऑनलाइन स्पर्धा - २
विषय - मैत्री
"यारो दोस्ती बडीही हसीन है
ये ना हो तो क्या फिर
बोलो ये जिंदगी है
कोइ तो हो राझदार
बे गरज तेर हो यार"
हे 'के. के.' ह्या गायकाचे गाणे ऐकताना मैत्रिचे सत्य अनुभवले जाते. असे म्हणतात लहानपणापासुन मित्र-मैत्रिणी जशा मिळतात तसेच मुलं घडली जातात. आयुष्यामधे आपल्याला एखादा व्यक्ती सापडु शकेल ज्याला काका, मावशी, भाऊ कींवा बहिण नाही पण मित्र-मैत्रिणी नसलेला व्यक्ती मला नाही वाटत शोधुनही सापडेल. शाळेत, कॉलेज मधे आपण दिवसतील अर्ध्यापेक्शा जास्त वेळ मित्र-मैत्रिणिं सोबत घालवतो.
मैत्री हे नाते सोडुन बाकी सर्व नाती आपण जन्म घ्ययच्या आधिच ठरलेली असतात. आणि कही खास नाती असतात ती मैत्रिपासुन सुरु होतात किंवा मैत्रिमधे रुपांतरित होतात.. आई सर्वात खास मैत्रिण असते असे म्हणतात ना ! हे झाले मैत्रिमधे रुपांतर. आणि मैत्रिपासुन सुरवात होणारे नात्याचे सर्वात चांगले उदाहरण म्हणजे माझ्या मते नवरा-बायकोचे. आता ज्यांचे प्रेम-विवाह झाले आहेत त्यांना जास्त चांगले माहित असेल. माझे प्रेम-विवाह नाही पण आमचे लग्न अंतरराष्ट्रिय मैत्र दिनाच्या दिवशी ठरले. आम्हि सर्वात पहिले जेव्हा बहेर गेलो तेव्हा "Happy Friendship Day" म्हणुनच बोलायला सुरुवात केली :) .
तसे तर आपल्या आयुष्यात अगणित मित्र-मैत्रिणी असतात. पण काही खास असे असतात की जे सर्व सुख-दु:खाच्या वेळी आपल्यासोबत असतात. आपण कितीहि दुर असलो तरी त्यांना काही विशेष प्रसंगी फोन करायचे विसरत नाही.
आणि जरी खुप मित्र-मैत्रिणी असल्या तरी आपण नविन शोधतच असतो. आणि ह्याचसाठी आपण सर्वजणी एच ४ मराठी मंडळाच्या सदस्य आहोत.
ह्या जगात प्रेम आणि मैत्री ह्या दोनच गोष्टी आपण विचार न कराता करतो आणि मैत्रि हिच प्रेमाची पहिली पायरी म्हणजे तसे म्हणायला गेले तर सर्वात श्रेष्ठ हि "मैत्री".
मैत्री म्हणजे अतुट विश्वासएकमेकांचा एकमेकांवर..."!!!!!!!
तुम्हा सर्वाना अंतर्राष्ट्रिय मैत्र दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा !!!!!!!
"यारो दोस्ती बडीही हसीन है
ये ना हो तो क्या फिर
बोलो ये जिंदगी है
कोइ तो हो राझदार
बे गरज तेर हो यार"
हे 'के. के.' ह्या गायकाचे गाणे ऐकताना मैत्रिचे सत्य अनुभवले जाते. असे म्हणतात लहानपणापासुन मित्र-मैत्रिणी जशा मिळतात तसेच मुलं घडली जातात. आयुष्यामधे आपल्याला एखादा व्यक्ती सापडु शकेल ज्याला काका, मावशी, भाऊ कींवा बहिण नाही पण मित्र-मैत्रिणी नसलेला व्यक्ती मला नाही वाटत शोधुनही सापडेल. शाळेत, कॉलेज मधे आपण दिवसतील अर्ध्यापेक्शा जास्त वेळ मित्र-मैत्रिणिं सोबत घालवतो.
मैत्री हे नाते सोडुन बाकी सर्व नाती आपण जन्म घ्ययच्या आधिच ठरलेली असतात. आणि कही खास नाती असतात ती मैत्रिपासुन सुरु होतात किंवा मैत्रिमधे रुपांतरित होतात.. आई सर्वात खास मैत्रिण असते असे म्हणतात ना ! हे झाले मैत्रिमधे रुपांतर. आणि मैत्रिपासुन सुरवात होणारे नात्याचे सर्वात चांगले उदाहरण म्हणजे माझ्या मते नवरा-बायकोचे. आता ज्यांचे प्रेम-विवाह झाले आहेत त्यांना जास्त चांगले माहित असेल. माझे प्रेम-विवाह नाही पण आमचे लग्न अंतरराष्ट्रिय मैत्र दिनाच्या दिवशी ठरले. आम्हि सर्वात पहिले जेव्हा बहेर गेलो तेव्हा "Happy Friendship Day" म्हणुनच बोलायला सुरुवात केली :) .
तसे तर आपल्या आयुष्यात अगणित मित्र-मैत्रिणी असतात. पण काही खास असे असतात की जे सर्व सुख-दु:खाच्या वेळी आपल्यासोबत असतात. आपण कितीहि दुर असलो तरी त्यांना काही विशेष प्रसंगी फोन करायचे विसरत नाही.
आणि जरी खुप मित्र-मैत्रिणी असल्या तरी आपण नविन शोधतच असतो. आणि ह्याचसाठी आपण सर्वजणी एच ४ मराठी मंडळाच्या सदस्य आहोत.
ह्या जगात प्रेम आणि मैत्री ह्या दोनच गोष्टी आपण विचार न कराता करतो आणि मैत्रि हिच प्रेमाची पहिली पायरी म्हणजे तसे म्हणायला गेले तर सर्वात श्रेष्ठ हि "मैत्री".
मैत्री म्हणजे अतुट विश्वासएकमेकांचा एकमेकांवर..."!!!!!!!
तुम्हा सर्वाना अंतर्राष्ट्रिय मैत्र दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा !!!!!!!
एच-४ मरठी मुलींचे मंडळ ऑनलाइन स्पर्धा - १
विषय - एच-४ मरठी मुलींचे मंडळ चे सदस्यत्व
मला नक्की आठवत नाही की मी एच ४ मराठी मंडळ- ची कधी सदस्य झाले. एच ४ आणि मराठी हे दोन शब्द पाहिले आणि असे वाटले, इथे आपल्याला समदु:खी मैत्रिणी भेटतील. हो तुम्ही बरोबर वाचले समदु:खी... आता एच ४ वर आहे म्हणजे अजुन काय? सर्व रस्ते बंद म्हणजे नाही म्हटले तरी थोडेफ़ार दु:ख आलेच.
बुधवारी सगळे मिळुन अंताक्षरी खेळतात हे वाचुन मला पण वाटले सहभागी व्हावे पण नेमका मला तेव्हा वेळ नसतो आणि खरं सांगु मला जास्त गाणी सुद्धा येत नाहीत. वाढदिवस आणि लग्नाच्या वाढदिवसांचा विभाग बघितला तेव्हा वाटले, कशाला कोण न ओळखणाऱ्या व्यक्तीला शुभेच्छा देईल. पण माझ्या वाढदिवसाच्या दिवशी सकाळी सकाळी तुमच्या सर्वांच्या शुबेच्छा बघुन मन भरुन आले. मझ्या वाढदिवसाच्या काही दिवसांपुर्वीच मी एच ४ मराठी मंडळ ची सदस्य झाले होते. म्हणजे असे म्हणता येईल की एच ४ मराठी मंडळ एक GIFT म्हणुनच मिळाले.. धन्यवाद एच ४ मराठी मंडळ तयार करणाऱ्यांना आणि सर्व सदस्यांना.
थोड्या थोड्या वेळाने काहि नविन आले आहे का हे बघत रहाते. मला वाटते सकाळी उठल्यानंतर दिवसाचा प्रारंभ आणि रात्री झोपण्यापुर्वी शेवट ह्याच कामाने होतो.
चांगली गोष्ट म्हणजे पाककृती विभाग. जेवायला काय करु असे विचारले की मझा नवरा पण म्हणतो एच ४ मराठी मंडळ वर बघ न काहि नविन पदार्थ आला आहे का? ;)
स्वप्ना ने ही ऑनलाईन स्पर्धेची युक्ती तर फ़ारच छान काढली आहे. त्यामुळेच पहिल्यांदा कहीतरी लिहिण्याचा प्रयत्न करते आहे.
पण आता कळले की एवढे शुद्ध मराठित लिहायला किती त्रास होतो ते :). आज-काल एवढे शुद्ध आपण बोलतहि नाहि.
आता तुम्हाला वाचायला कष्ट कीती पडतील महित नाहि. आता असले भारी मराठी लिहिले आहे तर कष्ट पण घ्यावेच लागतील ;)
मला नक्की आठवत नाही की मी एच ४ मराठी मंडळ- ची कधी सदस्य झाले. एच ४ आणि मराठी हे दोन शब्द पाहिले आणि असे वाटले, इथे आपल्याला समदु:खी मैत्रिणी भेटतील. हो तुम्ही बरोबर वाचले समदु:खी... आता एच ४ वर आहे म्हणजे अजुन काय? सर्व रस्ते बंद म्हणजे नाही म्हटले तरी थोडेफ़ार दु:ख आलेच.
बुधवारी सगळे मिळुन अंताक्षरी खेळतात हे वाचुन मला पण वाटले सहभागी व्हावे पण नेमका मला तेव्हा वेळ नसतो आणि खरं सांगु मला जास्त गाणी सुद्धा येत नाहीत. वाढदिवस आणि लग्नाच्या वाढदिवसांचा विभाग बघितला तेव्हा वाटले, कशाला कोण न ओळखणाऱ्या व्यक्तीला शुभेच्छा देईल. पण माझ्या वाढदिवसाच्या दिवशी सकाळी सकाळी तुमच्या सर्वांच्या शुबेच्छा बघुन मन भरुन आले. मझ्या वाढदिवसाच्या काही दिवसांपुर्वीच मी एच ४ मराठी मंडळ ची सदस्य झाले होते. म्हणजे असे म्हणता येईल की एच ४ मराठी मंडळ एक GIFT म्हणुनच मिळाले.. धन्यवाद एच ४ मराठी मंडळ तयार करणाऱ्यांना आणि सर्व सदस्यांना.
थोड्या थोड्या वेळाने काहि नविन आले आहे का हे बघत रहाते. मला वाटते सकाळी उठल्यानंतर दिवसाचा प्रारंभ आणि रात्री झोपण्यापुर्वी शेवट ह्याच कामाने होतो.
चांगली गोष्ट म्हणजे पाककृती विभाग. जेवायला काय करु असे विचारले की मझा नवरा पण म्हणतो एच ४ मराठी मंडळ वर बघ न काहि नविन पदार्थ आला आहे का? ;)
स्वप्ना ने ही ऑनलाईन स्पर्धेची युक्ती तर फ़ारच छान काढली आहे. त्यामुळेच पहिल्यांदा कहीतरी लिहिण्याचा प्रयत्न करते आहे.
पण आता कळले की एवढे शुद्ध मराठित लिहायला किती त्रास होतो ते :). आज-काल एवढे शुद्ध आपण बोलतहि नाहि.
आता तुम्हाला वाचायला कष्ट कीती पडतील महित नाहि. आता असले भारी मराठी लिहिले आहे तर कष्ट पण घ्यावेच लागतील ;)
Tuesday, June 12, 2007
निसर्गाची पार्टी
Monday, June 11, 2007
१० मिनीटांमधे ३ ऋतू
Subscribe to:
Posts (Atom)